Categories Menu

Opublikowany : cze 24, 2020 w Wczesne wspomaganie rozwoju

Ćwiczenia z grubą liną bądź sznurem

Na początek rozgrzewka pajacyki , skoki i podskoki  1. Ułożenie liny gimnastycznej lub grubego sznurka na podłodze. Dziecko ustawia się na początku liny: przejście po linie jednym i drugim bokiem, przejście po linie przodem, przejście po linie „tiptopami”, przejście przy linie, stawiając stopy na przemian, zewnętrzne krawędzie stopy dotykają liny 2. Linę trzymają oboje rodzice, rozciągnięta, ustawiona na wysokości wyciągniętych w górę dłoni dziecka.i Dziecko ustawia się przodem do liny: wspięcie na palcach i wyciągnięcie ramion w górę trzymając linę w dłoniach, skoki w górę z klaśnięciem nad liną, skoki w górę z dotknięciem liny dłońmi 3. Linę układamy na podłodze w różne zawijasy, zakręty. Dziecko ma za zadanie przejść po linie najpierw nie spadając z liny a potem powoli z zamkniętymi oczami. 4. Lina zawieszona tuż nad podłogą lub trzymana przez rodziców. Dziecko ma za zadanie przeskoczyć przez linę obunóż w przód i w tył, jednonóż w przód i w tył, z klaśnięciem pod kolanem w przód a w tył obunóż, z zamkniętymi oczami obunóż w przód i w tył, dla odważnych z zamkniętymi oczami jednonóż w przód i jednonóż w tył 😉 Na koniec leżenie w dowolnie wybranej pozycji i głębokie oddechy...

Czytaj dalej

Opublikowany : cze 24, 2020 w Wczesne wspomaganie rozwoju

Rozwijanie percepcji wzrokowej

  1. Składanie pociętych obrazków wg wzoru (np. przecięte na kilka części dwie identyczne kartki pocztowe – rodzic układa swoją jako wzór, a następnie to samo robi dziecko) bez wzoru (można tu wykorzystać różne obrazki, pocztówki, zdjęcia – pocięte na kawałki)
 2. Uzupełnianie braków na obrazkach można w tym celu wykorzystać gotowe obrazki dostępne w Internecie, na których brakuje pewnych części – zadaniem dziecka jest rozpoznanie i nazwanie brakujących części/przedmiotów (np. brak nosa w rysunku twarzy).
 4.Wyodrębnianie różnic miedzy obrazkami można wykorzystać obrazki dostępne 
w dziecięcych gazetkach (zadaniem dziecka jest znaleźć różnice między obrazkami – ich ilość jest zazwyczaj określona, np. 5 różnic) 5. Układanie puzzli najpierw z dużych puzzli, potem z coraz mniejszych (stopniowo zwiększamy również liczbę elementów). 6. Układanie obrazków po lewej i po prawej stronie stołu/biurka/kartki (można poprowadzić umowną granicę, np. położyć długą linijkę na środku biurka i poprosić dziecko aby po lewej stronie ułożyło, np. czerwone klocki a po prawej zielone)...

Czytaj dalej

Opublikowany : cze 18, 2020 w Wczesne wspomaganie rozwoju

O komunikacji wspomagającej i alternatywnej słów kilka…

  Dzieci ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi to dzieci, których mowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia codzienną komunikację oraz funkcjonowanie w społeczeństwie. Trudności te mogą wynikać m.in. z zakłóconego rozwoju (np. zaburzenia ze spektrum autyzmu, Mózgowe Porażenie Dziecięce, zaburzenia rozwojowe, wady i zespoły genetyczne, dziecięce niedokształcenie mowy o typie afazji, opóźniony rozwój mowy i inne trudności powstałe przed opanowaniem języka w sposób naturalny). Pamiętajmy jednak – to, że dziecko nie mówi, nie znaczy, że nie ma nic do powiedzenia. Często dzieci te, nie mogąc w skuteczny sposób przekazać tego, co chcą powiedzieć, przejawiają zachowania trudne – krzyczą, piszczą, płaczą, reagują agresją bądź wycofaniem. Zachowania te są sposobem ich komunikacji z otoczeniem. Aby umożliwić dzieciom wyrażanie swoich myśli w sposób zgodny z ich możliwościami i potrzebami oraz akceptowalny społecznie, do szerokiego gronem odbiorców, wspierać rozwój ich autonomii i poczucia sprawstwa warto dowiedzieć się czym jest komunikacja wspomagająca i alternatywna. Ze wszystkich oddziaływań terapeutycznych podejmowanych wobec osób ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi to nauka porozumiewania się jest najistotniejsza. Komunikacja wspomagająca i alternatywna (AAC – ang. Augmentative and Alternative Communication) to wszelkie sposoby, narzędzia i strategie, umożliwiające osobom ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi przekazywanie i odebranie komunikatów. „Może przybierać różne formy: mowy, spojrzenia, symboli, zdjęć, komunikatorów. Każdy używa wielu form komunikacji...

Czytaj dalej

Opublikowany : cze 18, 2020 w Wczesne wspomaganie rozwoju

CHODZENIE NA BOSAKA

W rozwoju dziecka bardzo ważne są stopy. Często o nich zapominamy. Skupiamy się na stymulacji dłoni, a stopy są tak samo ważne, a nawet ważniejsze. Stopa rozwija się już w łonie matki. Niemowlę poznaje swoje stopy poprzez wkładanie ich do ust, dotykanie ich. U małego dziecka najpierw kształtowana jest chwytna czynność stopy, a później funkcja podporowa. Naturalnym etapem jest nauka chodzenia na palcach, która doskonali reakcje równoważne. Stopa małego dziecka zbudowana jest z podściółki tłuszczowej, która pełni funkcję ochronną, jak również zwiększa płaszczyznę podparcia. Największym błędem jest uniemożliwianie dziecku poruszania się na bosaka. Skarpety, buty blokują naturalny rozwój stopy. Chodzenia na bosaka ma pozytywny wpływ na: rozwój prawidłowego wzorca chodu-stopa może poruszać się we wszystkich kierunkach, rozwój układu więzadłowo-mięśniowego, rozwój napięcia mięśniowego, rozwój czucia głębokiego, rozwój reakcji równoważnych, ruch całej kończyny, czyli na ustawienie stawu kolanowego, biodrowego, miednicy i kręgosłupa, kształtowanie odporności poprzez poznawanie stopą różnorodnego podłoża-zimnego, mokrego, suchego, rozwój stabilizacji stopy i całej kończyny – stopa w bucie pozbawiona jest stymulacji zmiennego podłoża, chodzenie boso uczy dziecko amortyzować wstrząsy i obciążenia, przetwarzanie bodźców sensorycznych- chodzenie boso dostarcza ogromnej dawki bodźców zewnętrznych, wzmacnia mięśnie nie tylko stopy, ale całej kończyny dolnej, chodzenie na boso odciąża...

Czytaj dalej

Opublikowany : cze 17, 2020 w Wczesne wspomaganie rozwoju

Ćwiczenia gimnastyczne

Ćwiczenia dla maluszków,  na boso i z pomysłem. 1. W leżeniu przodem, ręce wyciągnięte w górę. Zadaniem jest przytoczyć się do leżenia tyłem bez pomocy rąk i odwrotnie. 2. W siedzeniu , stopy w powietrzu. Zadaniem jest obrócić się wokół własnej osi kręcąc się na pupie bez dotykania stopami podłogi, w prawo i w lewo. 3. W leżeniu przodem, stopy w powietrzu. Zadaniem polega na tym żeby obrócić się wokół własnej osi kręcąc się na brzuchu bez pomocy stóp . 4. W staniu na boso, w palcach stopy kredka 🙂 Przed stopami kartka.Zadaniem jest narysować misia raz prawą raz lewą stopą 🙂 5. W staniu na boso. Zadaniem jest stanąć na jednej nodze, przełożyć rękę pod jednym kolanem i złapać się za nos. 6. W staniu na boso. Chwytamy stopami woreczek i trzymając go przechodzimy do siadu, następnie do leżenia tyłem.  Przekładamy  woreczek za głowę  Rękami wkładamy woreczek do przeciwnej stopy i przechodzimy do leżenia, siadu i stania.  Powodzenia ...

Czytaj dalej