Dzień mamy- przesłane prace
Basia – grupa V Izabelka J. – grupa IV Filipek P. – grupa VI Kasia K. -grupa...
Czytaj dalejBasia – grupa V Izabelka J. – grupa IV Filipek P. – grupa VI Kasia K. -grupa...
Czytaj dalejĆwiczenia pionizacji języka – wszelkie zabawy, które wymagają ponoszenia języka w górę (choćby po milimetrze, coraz wyżej). UWAGA: STARAMY SIĘ, ABY PRZY ĆWICZENIACH BRODA SIĘ NIE RUSZAŁA. Ćwiczenia języka Oblizywanie słodkiego dżemu lub miodu z posmarowanej nim górnej wargi. Liczenie językiem górnych ząbków. Mycie językiem górnych ząbków. Mycie podniebienia w kierunku – do tyłu. Malowanie podniebienia językiem. Można wymyślać różne wzory. Doklejanie języka do wałka dziąsłowego i mycie go ruchem do przodu, do tyłu. Stukanie, naciskanie na wałek dziąsłowy. Zdrapywanie czubkiem języka wafelka lub opłatka przyklejonego na wałek dziąsłowy. Język skacze jak piłeczka – za górne i za dolne ząbki. Zwijanie języka w rureczkę. Robienie z języczka „łyżeczki” ( koszyczka) w środku buzi. Boki języka zwijamy do góry, środek tworzy wgłębienie. Klaskamy powoli przyciskając język do podniebienia. 2. Ćwiczenia na mięsień okrężny ust i policzki: Zabawa w rybkę i naśladowanie jej miny. Ruszamy wargami jak rybka. Posyłanie jak najmocniejszych całusków. Kółeczko z drucika lub kartonu – tworzymy kółeczko, które przykładamy do ust tak, aby składając się one w ryjek, zmieściły się w otworze. Naprzemienne wypowiadanie samogłosek [u] oraz [i] – iuiuiuiuiuiu. Robienie dzióbków zamkniętych i uśmiechów zamkniętych na przemian. Robienie pyszczka rybki i uśmiechu otwartego na przemian. Nadymanie policzków. Przepychanie powietrza...
Czytaj dalejPodczas artykulacji głosek syczących, język spoczywa na dole jamy ustnej, jego czubek lekko przylega do dolnych ząbków, a boki są lekko uniesione. Wargi są rozciągnięte, jak podczas mówienia samogłoski „iiiiiiii”. Pamiętajcie także, że ząbki są delikatnie złączone. UWAGA: STARAMY SIĘ, ABY PRZY ĆWICZENIACH BRODA SIĘ NIE RUSZAŁA. Ćwiczenia warg Pokazujemy w szerokim uśmiechu wszystkie złączone razem ząbki i zakrywamy je naprzemiennie ustami. Ryjki i uśmiechy – świetne ćwiczenie, podczas którego naprzemiennie wypowiadamy samogłoski [u] (mocno ściągamy wargi, jak pyszczek rybki) oraz [i] (szeroko rozciągamy usta, jak uśmiech żabki). I tak coraz szybciej: u-i-u-i-u-i-u-i. Ćwiczenie jak wyżej z samogłoskami [e], [o]: e-o-e-o-e-o-e-o. Ryjki i uśmiechy bez samogłosek. Zęby są blisko siebie. krzywienie ust w lewo , prawo. Wyginanie warg w „podkówkę”. Ćwiczenia języka Szybkie wysuwanie języka na brodę i cofanie do buzi ( język płaski ). Szeroki, luźny język układamy za dolnymi zębami. Robimy na przemian z języka szpileczkę, strzałeczkę, igiełkę ( język wąski) i łopatkę ( język szeroki). Lekkie popychanie dolnych zębów czubkiem języka Oblizywanie dolnej wargi, oblizywanie dolnych zębów. Wahadełko (czubek języka przesuwa się do kącików ust, język nie opiera się na dolnej wardze). Język unosimy i opuszczamy za dolne zęby. Rureczka – język zwijamy do środka jak...
Czytaj dalejUWAGA: STARAMY SIĘ, ABY PRZY ĆWICZENIACH BRODA SIĘ NIE RUSZAŁA. Liczymy czubkiem języka dolne ząbki od wewnątrz. Bawimy się w malowanie czubkiem języka dolnych ząbków również od wewnątrz. Próbujemy jak najmocniej dociskać języczek do dolnych zębów od wewnątrz. Zlizujemy miód czy dżem z wałka dziąsłowego dolnego (tuż za dolnymi zębami). „Przeciągający się kotek” – czubek języka opieramy o dolne zęby, a środek języka unosimy do góry do podniebienia. Mocno ssiemy landrynkę środkiem języka (można za pomocą szpatułki wskazać dziecku gdzie jest ten magiczny środek języka). Mlaskamy jak prosiaczki w trakcie jedzenia. Kląskamy powoli przyklejając język do podniebienia. Przyciskamy język do wewnętrznej strony górnych zębów i trzemy nim o zęby. Popychamy językiem dolne zęby przy mocno opuszczonej żuchwie. Wymawiamy głośno: iiiii, hihihihihi, ihi ihi ihi, jjjjjjja. Ćwiczymy wargi robiąc naprzemiennie „ryjki i uśmiechy” czyli u-i-u-i-u-i (przesadnie rozciągamy usta w uśmiechu). Chwytamy ołówek ściągniętymi wargami, jak mama- ptak , która w dziobie niesie pokarm. Wargi są wysunięte do przodu, nie podwijamy ich ośrodka. Ruszamy na boki zamknietymi ustami jak króliczek. Powtarzamy: SIA, SIO, SIU, SIE, ZIA, ZIO, ZIU, ZIE, CIA, CIO, CIU, CIE, DZIA, DZIO, DZIU, DZIE. powtarzamy: ASIA, ASIO, ASIU, ASIE, AZIA, AZIO, AZIU, AZIE,...
Czytaj dalejNa czym polega seplenienie międzyzębowe i kiedy powstaje? Seplenienie międzyzębowe potocznie nazywane “międzyzębówką” to jedna z najczęściej występujących wad wymowy u dzieci. Jakie są jej przyczyny, jak zapobiegać jej występowaniu, a także, co robić w przypadku utrwalonej wymowy międzyzębowej? Sygmatyzm interdentalny lub inaczej seplenienie międzyzębowe to jedno i to samo. Każdy z powyższych terminów oznacza rodzaj seplenienia właściwego, czyli nieprawidłowej wymowy głosek dentalizowanych, do których należą: ś, ź, ć, dź (głoski ciszące) – I szereg s, z, c, dz (głoski syczące) – II szereg sz, rz, cz, dż (głoski szumiące) – III szereg Nie wszystkie szeregi muszą nieprawidłowo realizowane. Może się zdarzyć, że głoski ciszące wypowiadane są przez dziecko prawidłowo, a realizacja pozostałych szeregów jest wadliwa. Zdarza się też, że seplenieniu międzyzębowemu towarzyszy międzyzębowa realizacja innych głosek, najczęściej: t, d, n. Należy pamiętać, że głoski w języku dziecka pojawiają się stopniowo. Jako pierwsze z trzech szeregów występują dźwięki szeregu ciszącego (ś, ź, ć, dź), między 1 a 2 rokiem życia. Następnie pojawia się szereg syczący (2-3 rok życia), a na samym końcu głoski szumiące (5-6 rok życia). Głoski ciszące, jako najłatwiejsze do wymówienia przez dziecko, siłą rzeczy zastępują te trudniejsze – syczące. Gdy zaś pojawią się w końcu syczące, jako łatwiejsze do wymowy zastąpią...
Czytaj dalej