Podczas artykulacji głosek syczących, język spoczywa na dole jamy ustnej, jego czubek lekko przylega do dolnych ząbków, a boki są lekko uniesione. Wargi są rozciągnięte, jak podczas mówienia samogłoski „iiiiiiii”. Pamiętajcie także, że ząbki są delikatnie złączone.
UWAGA: STARAMY SIĘ, ABY PRZY ĆWICZENIACH BRODA SIĘ NIE RUSZAŁA.
Ćwiczenia warg
-
Pokazujemy w szerokim uśmiechu wszystkie złączone razem ząbki i zakrywamy je naprzemiennie ustami.
-
Ryjki i uśmiechy – świetne ćwiczenie, podczas którego naprzemiennie wypowiadamy samogłoski [u] (mocno ściągamy wargi, jak pyszczek rybki) oraz [i] (szeroko rozciągamy usta, jak uśmiech żabki). I tak coraz szybciej: u-i-u-i-u-i-u-i.
-
Ćwiczenie jak wyżej z samogłoskami [e], [o]: e-o-e-o-e-o-e-o.
-
Ryjki i uśmiechy bez samogłosek. Zęby są blisko siebie.
-
krzywienie ust w lewo , prawo.
-
Wyginanie warg w „podkówkę”.
Ćwiczenia języka
-
Szybkie wysuwanie języka na brodę i cofanie do buzi ( język płaski ).
-
Szeroki, luźny język układamy za dolnymi zębami.
-
Robimy na przemian z języka szpileczkę, strzałeczkę, igiełkę ( język wąski) i łopatkę ( język szeroki).
-
Lekkie popychanie dolnych zębów czubkiem języka
-
Oblizywanie dolnej wargi, oblizywanie dolnych zębów.
-
Wahadełko (czubek języka przesuwa się do kącików ust, język nie opiera się na dolnej wardze).
-
Język unosimy i opuszczamy za dolne zęby.
-
Rureczka – język zwijamy do środka jak rureczkę.
-
Koci grzbiet – czubek języka opieramy wewnętrzną stronę dolnych zębów, środek języka i boki unosimy do góry, boki języka dotykają górnych zębów, buzia otwarta.
Ćwiczenia oddechowe
-
Dmuchamy – na świeczkę, piłeczkę, serpentynę, w bańki mydlane, na stateczki na wodzie – podczas dmuchania język układa się właśnie w taką „rynienkę”, jaka jest nam potrzebna do artykulacji.
