PODNIEBIENIE MIĘKKIE- DLACZEGO JEST WAŻNE?
Podniebienie miękkie to część podniebienia w części tylnej jamy ustnej. Dochodzi do gardła i stanowią go mięśnie, rozcięgno i gruczoły zawarte między górną i dolną warstwą błony śluzowej. Nie ma bazy kostnej. O, jakie to mądre
Gdy otworzymy szeroko usta – zobaczymy w głębi jamy ustnej mały, wiszący języczek, który jest ruchomy i odgrywa również bardzo ważną rolę w procesie realizacji głosek (właśnie tym języczkiem zakończone jest tzw. podniebienie miękkie). Wszelkie nieprawidłowości jego budowie, rozszczepy, zbyt mała ruchomość, słabe mięśnie podniebienia miękkiego – również przyczyniają się do powstawania różnego rodzaju wad wymowy.
Przede wszystkim powodują nieprawidłowa realizację głosek k, g, m, n, ę, ą. Dlatego zadbajmy o jego prawidłowe funkcjonowanie poprzez odpowiednie ćwiczenia.
Ćwiczenia podniebienia miękkiego nie są specjalnie trudne, tajemnicą jego wzmocnienia jest, jak we wszystkim, systematyczność i wytrwałość.
Zatem ćwiczmy dla pięknej, czystej wymowy. Wystarczy jedno, dwa, trzy ćwiczenia, ALE warunek – codziennie – i problemy wkrótce znikną.
ĆWICZENIA PODNIEBIENIA MIĘKKIEGO
Ćwiczenia powinny być wykonywane dokładnie i powoli, na początku przed lustrem.
-
Oddychamy swobodnie z otwartą buzią, patrzymy na podniebienie miękkie w lusterku – mówimy [a] i patrzymy, jak się unoszą mięsnie (ćwiczenie ma uświadomić dziecku, nad czym pracuje),
-
Ziewamy szeroko, obserwując gardełko w lustrze.
-
Wymawiamy krótko samogłoski: a, e, o, u, i, y przy szeroko otwartych ustach, obserwując się w lusterku.
-
Oddychamy głęboko – wdech wykonujemy nosem, a wydech – ustami. Przez cały czas utrzymujemy usta szeroko otwarte.
-
Wykonujemy wdech przez usta i wydech przez nos.
-
Oddychamy przy szeroko otwartej buzi tak, żeby powietrze wchodziło TYLKO przez nos, a wychodziło TYLKO przez usta – ruchy podniebienia miękkiego obserwujemy w lusterku.
-
Oddychamy głęboko tylko przez nos. Usta są cały czas zamknięte.
-
Oddychamy głęboko tylko przez nos. Przy wydechu zatkamy jedną dziurkę nosa. Ćwiczenie powtarzamy przy zatkanej drugiej dziurce.
-
Kaszlemy przy wysuniętym na brodę języku.
-
Chrapiemy i chrząkamy na wdechu i na wydechu ( delikatnie, kilka razy).
-
Nabieramy w policzki powietrza, jednocześnie wysuwamy język na zewnątrz.
-
Nabieramy powietrze i nadymamy policzki. Staramy się utrzymać je w tej pozycji. Początkowo nadymamy policzki przy zatkanym nosie, po czym podczas trzymania powietrza puszczamy nos. Następnie nadmuchujemy na przemian raz jeden policzek, raz drugi.
-
Wciągamy policzki do wewnątrz jamy ustnej, a następnie rozluźniamy je.
-
Pijemy gęste napoje przez słomkę (próbujemy wciągać tak dużo płynu, jak się da, żeby się nie zachłysnąć).
-
Płuczemy gardło ciepłą wodą.
-
Zasysamy słomką przedmioty (skrawki papieru, kulek styropianu, chusteczki higieniczne itp.) i przenosimy ich na inne miejsce, np. z talerzyka na talerzyk, z kubka do kubka, z jednego końca stołu na drugi itp.
-
Naśladujemy różne rodzaje śmiechu: ho ho ho – nisko, basowo; – cha, cha, cha jak wesoły chłopiec; he he he – jak staruszka; hi hi hi – jak mała dziewczynka, wysoko, piskliwie itp.
-
Naśladujemy głos sowy: huuu, huuu, uhuu, uhuu i odgłosów indyka: gul, gul, gul przy otwartych ustach. Dosyć mocno.
-
Powtarzamy sylaby – ha, ho, hu, he, hi, hy na jednym oddechu w sposób ciągły. Usta są otwarte.
-
Powtarzamy sylaby ha, ho, hu, he, hi, hy w sposób krótki, urywany, dosyć mocno.
-
Wąchamy (wciągamy powietrze jak najdłużej 1 raz albo wciągamy kilka razy krótko raz za razem – np. jak pies, który węszy).
-
Powtarzamy sylaby: aga, ago, age, agu, agi, agy, ogo, oge, oga, ogi, ogy, ogu, ege, ega, egu, egi, egy, ego, igi, iga, ige, igu,Igo,ige,igy ugu, uge, uga, ugi, ugy,ugo ygy, ygu, ygi, yga, yge, ygo.
-
Powtarzamy analogicznie sylaby z głoską [k] – aka, ako,ake itp.
-
Powtarzamy sylaby: ak-ka, ok-ko, uk-ku, ek-ke, ik-ki, yk-k; ag-ga, og-go, ug-gu, eg-ge, ig-gi, yg-gi.
-
Wymawiamy energicznie przeciwnych połączeń głoskowych typu: uku-ugu, oko-ogo, eke-ege, aka-aga, iki-igi; uk-gu, ok-go, ek-ge, ak-ga, ik-gi.
-
Wymawiamy sylaby z głoską [k] na końcu: ak, ok, uk, ik, ek, yk,
-
Wymawiamy sylaby z głoską [p] na końcu, staramy się przedłużyć moment zwarcia warg przy wymawianiu głoski [p]: ap, op, up, ep, yp, ip.
-
Otwieramy szeroko buzię, czubek języka chowamy za dolne zęby, a tyłem języka raz zasłaniamy, raz odsłaniamy gardełko. (Energicznie unosimy język i żuchwę do góry, naciskamy na podniebienie miękkie tyłem języka; na początku wykonujemy ćwiczenie wolno i dokładnie, a gdy się dziecko nauczy, można to robić szybciej).
ĆWICZENIA ODDECHOWE.
WSPOMAGAJĄ WZMACNIANIE PODNIEBIENIA MIĘKKIEGO.
-
Dmuchanie na ogień świecy.
-
Dmuchanie na piłkę pingpongową.
-
Dmuchanie na kulkę z waty zawieszona na nitce.
-
Dmuchanie piórka.
-
Dmuchanie na wiatraczek.
-
Dmuchanie przez rurkę do szklanki z wodą.
-
Chłodzenie gorącej zupy na talerzu, gorącej herbaty w filiżance – dmuchanie długim, ciągłym strumieniem.
-
Zdmuchiwanie mlecza, aż do końca.
-
Chuchania na „zmarzniętą” szybę w sposób długi, ciągły.
-
Chuchanie na „zmarznięte” ręce.
-
Lokomotywa oddaje nadmiar pary: pfffffff, sszszszszsz.
-
Zabawa w pociągi; lokomotywa sapie: paff, paff lub pfff, pfff; pociąg rusza: cz-cz-cz. Ćwiczymy na jednym wydechu.
-
Wypuszczanie powietrza z balonika, piłki, dętki – długie sssssss.
-
Nadmuchiwanie balonika.
-
Naśladowanie odgłosów zwierząt na jednym wydechu: mmmuuuu, beeeee, ko-ko-ko- ko-ko, hau,hau,hau.
-
Naśladowanie syreny: eu –eu-eu-eu-eu na jednym wydechu.
-
Liczenie na jednym wydechu.
-
Powtarzanie zdań szeptem.
-
Powtarzanie wielokrotne zdania na jednym wydechu, najlepiej się wymawia zdania rytmiczne. Na początku zdania krótkie, potem coraz dłuższe.
Małgorzata Dziuba