O komunikacji wspomagającej i alternatywnej słów kilka…
Dzieci ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi to dzieci, których mowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia codzienną komunikację oraz funkcjonowanie w społeczeństwie. Trudności te mogą wynikać m.in. z zakłóconego rozwoju (np. zaburzenia ze spektrum autyzmu, Mózgowe Porażenie Dziecięce, zaburzenia rozwojowe, wady i zespoły genetyczne, dziecięce niedokształcenie mowy o typie afazji, opóźniony rozwój mowy i inne trudności powstałe przed opanowaniem języka w sposób naturalny). Pamiętajmy jednak – to, że dziecko nie mówi, nie znaczy, że nie ma nic do powiedzenia. Często dzieci te, nie mogąc w skuteczny sposób przekazać tego, co chcą powiedzieć, przejawiają zachowania trudne – krzyczą, piszczą, płaczą, reagują agresją bądź wycofaniem. Zachowania te są sposobem ich komunikacji z otoczeniem. Aby umożliwić dzieciom wyrażanie swoich myśli w sposób zgodny z ich możliwościami i potrzebami oraz akceptowalny społecznie, do szerokiego gronem odbiorców, wspierać rozwój ich autonomii i poczucia sprawstwa warto dowiedzieć się czym jest komunikacja wspomagająca i alternatywna. Ze wszystkich oddziaływań terapeutycznych podejmowanych wobec osób ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi to nauka porozumiewania się jest najistotniejsza. Komunikacja wspomagająca i alternatywna (AAC – ang. Augmentative and Alternative Communication) to wszelkie sposoby, narzędzia i strategie, umożliwiające osobom ze złożonymi trudnościami komunikacyjnymi przekazywanie i odebranie komunikatów. „Może przybierać różne formy: mowy, spojrzenia, symboli, zdjęć, komunikatorów. Każdy używa wielu form komunikacji...
Czytaj dalej